Tijdens de afsluiting van de Vredesweek 2025 mocht ik iets ontvangen dat me diep raakte: de Award voor Vrede, Compassie en Verbinding, uitgereikt door het InterLevensbeschouwelijk Overleg Zoetermeer (ILOZ).
Deze prijs is een eer. Maar bovenal zie ik het als een opdracht — een opdracht om door te gaan, om nog meer mensen te verbinden, en om te blijven bouwen aan een samenleving waarin verschillen geen muren zijn, maar kansen.
Waarom deze prijs meer is dan een erkenning
De afgelopen tien jaar heb ik me met hart en ziel ingezet voor jongeren, voor dialoog tussen religies, en voor het voorkomen van radicalisering. Mijn werk is geboren uit mijn eigen levensverhaal, mijn geloof, en mijn overtuiging dat vrede begint bij het zien van de ander.
Dat anderen dit zien en waarderen, vervult mij met dankbaarheid. Maar nog meer raakt het me dat zij de diepere betekenis van mijn werk onder woorden hebben gebracht.
Wat anderen over mijn inzet zeiden
🟦 Linda Clewits, voorzitter van het Nederlands Auschwitz Comité, bracht het krachtig onder woorden:
“Vrede is ook het bestrijden van haat. Dat we niet wegkijken, maar handelen.”
Dat is precies waar ik voor sta. Niet wegkijken. Niet zwijgen. Maar in actie komen. Juist als het ongemakkelijk is. Juist als het schuurt.
🟨 Monique van Strien-van Milaan van het Charter of Compassion Nederland (Beweging van Barmhartigheid) zei:
“Shamier maakt deel uit van een beweging die barmhartigheid belichaamt. Hij laat zien wat het betekent om te zien wat nodig is, daardoor geraakt te worden en vervolgens in actie te komen.”
Deze woorden raken me, want barmhartigheid is voor mij geen abstract begrip — het is een manier van leven. Het betekent: je geraakt laten raken. En dan opstaan. Dóen. Iets bijdragen.
🟩 Janneke Stegeman, theoloog en docent Interreligieuze Dialoog aan de Vrije Universiteit, benoemde iets wat me dierbaar is:
“Shamier is één van de zeldzame mensen die op basis van zijn natuurlijke verbindende houding, praktijkervaring en kennis in staat is om bruggen te bouwen. Wat hem zo geloofwaardig maakt, is dat hij niet bang is pijnpunten te benoemen en zijn eigen achtergrond en religie op een oprechte manier weet in te brengen.”
In een wereld die steeds vaker polariseert, geloof ik dat authenticiteit en kwetsbaarheid essentieel zijn. Dialoog is niet alleen luisteren, maar ook durven spreken — met respect, maar zonder jezelf te verliezen.
🟥 Selma Boulmalf, namens Deel de Duif, vatte het prachtig samen:
“Als je je in het maatschappelijk werkveld bevindt en impact probeert te maken, ontkom je er niet aan om Shamier Madhar tegen te komen. Hij is een imam die je meteen een warm en positief gevoel geeft. Shamier verbindt mensen en laat een indruk achter die je inspireert om hetgeen te willen doen wat hij doet.”
Haar woorden zijn een eer. Maar ook een herinnering: het werk dat ik doe, doe ik niet alleen. Het is een gedeelde missie, gedragen door velen die geloven dat ontmoeting krachtiger is dan verdeeldheid.
Wat vrede écht betekent
Vrede is voor mij geen moment. Het is een manier van leven. Het vraagt dat we voorbij de kaders en labels durven kijken. Dat we elkaar ontmoeten als mens, niet als functie, afkomst, religie of politieke overtuiging.
Daarom draag ik deze award op aan:
- de jongeren die durven dromen van een andere toekomst,
- de ouders die vertrouwen geven,
- de partners en organisaties die zich inzetten voor dialoog,
- en aan iedereen die — ondanks alles — blijft geloven in het goede.
Een uitnodiging aan jou
Deze prijs is niet het eindpunt. Het is een tussenstop. Een plek om even stil te staan — en dan door te gaan.
Want er is nog zoveel werk te doen. Niet in m’n eentje, maar samen.
👉 Laten we blijven luisteren. Blijven verbinden. Blijven bouwen.
Want alleen samen brengen we vrede van idealen naar realiteit.
Met verbonden groet,
Shamier Madhar
