Op dinsdagavond 14 mei werd de bibliotheek van Rokkeveen, voor het evenement deel de duif, omgetoverd tot een plek van verbinding, dialoog en hoop. Wat begon als een bijeenkomst over vrijheid, groeide uit tot een avond vol echte ontmoetingen. Mensen van verschillende achtergronden, leeftijden en levensbeschouwingen kwamen samen om te praten, te luisteren en samen te eten.
De avond werd georganiseerd door Bibliotheek Forum Zoetermeer in samenwerking met het Interlevensbeschouwelijk Overleg Zoetermeer (ILOZ). En hoewel het thema groot en abstract leek — vrijheid — bleek het in de praktijk juist enorm persoonlijk, precies zoals bij ‘Deel de duif’.
Wanneer is vrijheid écht vrij?
In onze samenleving praten we vaak over vrijheid als iets individueels. Mijn vrijheid van meningsuiting. Mijn recht op geloof, op zelfexpressie, op veiligheid. Maar wat als onze vrijheid pas écht tot leven komt in relatie tot de ander?
Dat was de centrale vraag van de avond. De deelnemers gingen hierover in gesprek aan zes dialoogtafels, begeleid door gespreksleiders. Geen debat, geen gelijk willen krijgen. Alleen luisteren, delen, en nieuwsgierig blijven. Tijdens een gezamenlijke maaltijd werd nagedacht over vragen als:
- Wat betekent vrijheid voor jou?
- Wanneer voel jij je vrij?
- Hoe ga je om met andere meningen?
De antwoorden waren divers en soms confronterend. Maar altijd oprecht. Want juist in de kwetsbaarheid van het delen ontstaat verbinding, net als bij het initiatief deel de duif.
Deel de Duif: jongeren die de ander opzoeken
Een bijzonder moment was het verhaal van Oumaima en Boaz, twee jongeren van het initiatief Deel de Duif. Als moslima en jood kozen zij ervoor om – juist na de verschrikkelijke gebeurtenissen van 7 oktober – niet tegenover elkaar te gaan staan, maar naast elkaar. Niet om elkaar te overtuigen, maar om samen te zoeken naar menselijkheid in een gepolariseerde wereld.
Hun boodschap was krachtig:
“Echte vrijheid begint met luisteren naar iemand met wie je het misschien niet eens bent.”
Het publiek was stil. Geraakt. Hoopvol. Want als deze jongeren het gesprek durven aangaan in een tijd van conflict, dan kunnen wij dat ook, geïnspireerd door deel de duif.
Vrijheid als gedeelde verantwoordelijkheid
Tijdens de avond werd er ook geluisterd naar literaire teksten, voorgelezen door Pauline Delfos van de bibliotheek. Fragmenten over vlucht, verlies, hoop en thuiskomen. Over hoe vrijheid niet altijd vanzelfsprekend is — en hoeveel moed het soms vraagt om elkaar de ruimte te geven.
Vrijheid werd die avond niet gevierd met vlaggen of grote woorden. Maar met aandacht. Met stilte. Met gesprekken aan tafel, tussen mensen die elkaar anders misschien niet eens hadden ontmoet.
Een waardevolle les
Als mens, als moslim en als iemand die gelooft in de kracht van verhalen, raakte deze avond mij diep. Want wat ik zag, was geen politiek gesprek of een theoretisch debat. Wat ik zag, was de samenleving in het klein, zoals bij Deel de Duif. Mensen die elkaars blik vasthouden. Die durven te twijfelen. Die leren van elkaar.
In een tijd waarin het publieke gesprek vaak hard is, was dit een zachte avond. En juist daarom zo krachtig.
Waarom dit bij mij past
Ik geloof dat échte verandering begint met ontmoeting. Niet met roepen vanaf de zijlijn, maar met het aangaan van het ongemak. Met luisteren naar verhalen die anders zijn dan de jouwe. En met het besef dat vrijheid geen bezit is — maar een verantwoordelijkheid die we met elkaar dragen, net als deel de duif laat zien.
